Innlent | Kosningar | mbl | 15.10.2017 | 18:38

„Eigum að senda út skýr skilaboð“

Bjarni Benediktsson. mbl.is/Kristinn Magnússon

„Við eigum sem þjóð að senda út skýr skilaboð um að við ætlum að leggja okkar af mörkum vegna flóttamannavandans,“ segir Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins á Facebook. Til efnið er grein Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, í Morgunblaðinu í gær.

Ásmundur segir sjálfur á Facebook að grein hans um kostnað og þöggun umræðunnar um hælisleitendur hafi vakið meiri athygli en hann reiknaði með. „Ég fæ sterk og jákvæð viðbrögð,“ skrifar Ásmundur.

Eigum að beita sambærilegri túlkun og samstarfsþjóðir okkar

Bjarni skrifar á Facebook að framlag okkar til þessa málaflokks muni ávallt takmarkast við stærð okkar og styrk en við höfum þegar sýnt að það sem við gerum skiptir máli.

„Við höfum sett okkur metnaðarfull markmið, ætlum að fylgja þeim eftir og gera enn betur. Við þurfum að vera í alþjóðlegu samstarfi, það hefur skilað árangri sem við getum verið stolt af og á þeim grunni skulum við byggja til framtíðar.

Það er einkum einn þáttur þessa málaflokks sem iðulega verður tilefni til harða orðaskipta. Það varðar það sem á stjórnsýslumáli heita tilhæfulausar umsóknir um alþjóðleg vernd. Flestar umsóknir þeirra sem koma frá ríkjum sem ekki eru á lista yfir óörugg lönd falla undir þá skilgreiningu.

Sumir vilja að lögin verði ávallt túlkuð rúmt. Í því felist mesta mildin. Ég hef verið þeirrar skoðunar að við eigum að beita sambærilegri túlkun og samstarfsþjóðir okkar. Reynsla stjórnvalda í öðrum löndum sýnir að það er mikilvægt að beita samræmdri túlkun reglnanna. Ella er boðið heim hættunni á að fá yfir okkur aukinn fjölda umsókna um hæli sem alls staðar annars staðar yrði hafnað. Um leið dregur úr getu okkar til að hjálpa þeim sem þurfa raunverulega á skjóli að halda.

Það varð mikil fjölgun í hópi umsækjenda um alþjóðlega vernd í fyrra, þegar tölurnar þrefölduðust milli áranna 2015 og 2016. Við sjáum ekki sömu þróun milli ára nú, þar sem meðalfjöldi umsækjenda á mánuði er sambærilegur milli ára. Með samfellu í afgreiðslu þessara mála höfum við ekki ástæðu til að ætla að tilhæfulausum umsóknum þurfi að fjölga hér frekar.

Í tilefni þeirrar umræðu sem átt hefur sér stað um það hvernig við getum betur tekið utan um þá sem hingað koma í leit að betra lífi má spyrja hvort ekki sé tímabært að fara nánar yfir almenna regluverkið. Í gildi eru reglur vegna þeirra sem vilja koma til landsins og sækjast eftir dvalarleyfi. Allir utan EES svæðisins þurfa þannig að uppfylla ákveðin grunnskilyrði eins og að vera sjúkratryggðir, geta framfleytt sér og sannað á sér deili.

Í gegnum tíðina hef ég rekist á dæmi um mál þar sem þessar almennu reglur gerðu fólki, sem vildi flytja hingað til að búa og starfa, allt of erfitt fyrir. Mér finnst því að það hljóti að vera mun nærtækara að endurskoða þetta lagaumhverfi en að slaka verulega á málsmeðferðarkröfum vegna hælisleitenda.

Við Íslendingar höfum þegar lagt mikið af mörkum. Framlög okkar til hjálparstarfa hafa stórvaxið. Hluti aðstoðar okkar felst í því að senda fólk á vettvang og sinna borgaralegum verkefnum. Þá höfum við í auknum mæli tekið á móti flóttafólki beint úr flóttamannabúðum. Hér heima fyrir höfum við verið að auka stuðning við íslenskukennslu, húsnæðisleit og aðlögun að samfélaginu.

Alls kyns áskoranir hafa fylgt þessum breyttu aðstæðum fyrir stjórnkerfi okkar en heilt yfir hefur tekist ágætlega til. Við höfum brugðist hratt við. Málsmeðferðartími hefur styst verulega. Við höfum styrkt stjórnsýsluna fjárhagslega og faglega og sett okkur það markmið að aðstoð við þá sem fá hér hæli verði sambærileg við þá sem flóttamenn hafa fengið.

Mannúð og mildi eru leiðarljós okkar í þessum málaflokki og fjármunum til hans er vel varið,“ skrifar Bjarni.