Of mikið magn af auglýsingum er á samfélagsmiðlum og fyrirtæki þurfa að vanda markaðssetninguna á þeim og forðast að birta sömu auglýsinguna of oft, samkvæmt rannsókn Arnars Más Friðrikssonar.
Ákveðinnar auglýsingaþreytu gætir hjá notendum samfélagsmiðla á Íslandi, segir Arnar Már Friðriksson. Arnar er útskrifaður með BS í viðskiptafræði og MS í nýsköpun og viðskiptaþróun frá Háskóla Íslands og er mikill áhugamaður um markaðsmál.
Hann skrifaði meistararitgerð sína um neikvætt áreiti vegna auglýsinga á samfélagsmiðlum. Fólk eyðir miklum tíma á samfélagsmiðlum eins og Facebook, Instagram og Snapchat og því vildi Arnar rannsaka umfang áreitisins, hvers vegna það ætti sér stað og hvernig notendur upplifðu það. Þessir þrír samfélagsmiðlar eru þeir sem eru mest notaðir á Íslandi af almennum notendum, samkvæmt rannsóknum Gallup, segir Arnar. Áður hafði hann skrifað BS-ritgerð sína um markaðssetningu alþjóðlegra tónlistarhátíða á Íslandi á samfélagsmiðlum.
„Mig langaði að halda áfram að rannsaka þetta áreiti,“ segir Arnar og bætir við að það sé fín lína á milli góðrar markaðssetningar á samfélagsmiðlum og neikvæðs áreitis. „Auglýsingar á samfélagsmiðlum eru allsráðandi í dag og það skiljanlega enda frábær og hagkvæm leið til að eiga í samskiptum við neytendur,“ segir hann.
Rannsóknin leiddi hins vegar í ljós að svokallað „neikvætt áreiti“ vegna auglýsinga á samfélagsmiðlum væri til staðar, en þetta má rekja til þess að notendum finnst auglýsingarnar vera uppáþrengjandi og pirrandi, sem er helst út af of miklu magni auglýsinga á samfélagssvæðum notenda. „Og líka vegna of tíðra birtinga og rangmiðaðra auglýsinga,“ segir hann.
„Það er hægt að vera of ágengur þegar herferðirnar birtast of mikið á tímalínunum hjá notendunum. Þá getur þetta skapað neikvæða upplifun gagnvart auglýsingum fyrirtækja og í sumum tilfellum í garð vörumerkjanna sjálfra,“ segir hann og útskýrir að þetta gerist þegar fólk sjái endurtekið sömu auglýsingarnar en magnið hefur líka áhrif. „Í gegnum tíðina hefur umræðan verið meira út frá fyrirtækjum og hvernig þau eigi að haga sér á samfélagsmiðlum og hvað sé árangursríkast en það hefur vantað að rannsaka hvernig fólk bregst við þessu. Það var erfitt að finna rannsóknir um þetta fyrir meistararitgerðina en það tókst með mikilli leit,“ segir Arnar.
„Samfélagsmiðlar eins og Facebook, Instagram og Snapchat voru og eru hugsaðir fyrir félagslega þátttöku sem gerir fólki kleift að vera í sambandi við vini, vandamenn og kunningja á þægilegan máta. Svo stækkar það samfélag og þá sjá fyrirtæki hag í því að koma þar inn með auglýsingar og tala við markhópinn sinn. En fólk lítur ennþá í dag á þetta sem persónulegan miðil. Ef þú ert fyrirtæki að auglýsa og ert mikið að auglýsa, kannski margoft með sömu auglýsinguna á sama einstaklinginn, getur það leitt til þess að fólk hunsi auglýsinguna eða þá í einhverjum tilfellum hætti að fylgja fyrirtækinu á samfélagsmiðlum. Þá ertu komin svolítið á móti því sem þú lagðir upp með,“ segir hann.
Hann segir að ekki sé nóg að vera bara með vörumerkið á samfélagsmiðlum heldur spili margir þættir saman.
„Fyrirtæki þurfa að hátta samskiptum sínum eins og þau séu vinir fólksins en ekki bara að selja eitthvað. Fyrirtæki þurfa að setja sig í spor neytenda, hvernig þeir upplifa auglýsinguna,“ segir hann og bætir við að trúverðugleikinn skipti öllu máli. „Það er mikilvægt að allt myndefni sé trúverðugt, áhugavert og aðlaðandi. Það er ekki sama hvernig myndin af nautasteikinni eða meðlætinu lítur út.“
Nánar er rætt við Arnar í Sunnudagsblaði Morgunblaðsins um helgina.