„Eftir óvirkni svo öldum skiptir virðist sem svæðið sé að vakna,“ segir Dave McGarvie, eldfjallafræðingur við Lancaster-háskóla, í samtali við The Guardian. Bendir hann á að síðasta virka tímabil hafi staðið yfir í þrjár aldir, eða frá 10.-13. aldar, og það sama gæti verið upp á teningnum nú.
Jarðskjálftavirkni á Reykjanesskaga síðustu vikur hefur skiljanlega vakið áhuga utan landsteinanna og veitir blaðamaður The Guardian því athygli að frá því janúar hafa náttúruvársérfræðingar Veðurstofu Íslands yfirfarið ríflega 8.000 skjálfta á svæðinu. Þetta er mesta hrina sem mælst hefur á Reykjanesskaga frá upphafi mælinga.
Blaðamaðurinn vekur einnig athygli á nálægð Bláa lónsins við jarðskjálftavirknina sem og þeirri staðreynd að eini alþjóðaflugvöllur Íslands er á svæðinu þar sem virknin hefur mælst.
Landris mælist enn með miðju vestan við Þorbjörn. Samtals nemur landrisið um 10 cm frá því í lok janúar á þessu ári. Líkön af kvikuinnskoti gefa til kynna syllu á 3-4 km dýpi sem framkallar umtalsverða jarðskjálftavirkni á stóru svæði norðan við Grindavík. Engin merki eru um að kvika sé að færast nær yfirborði.
Kristín Jónsdóttir, hópstjóri náttúruvárvöktunar á Veðurstofu Íslands, segir í samtali við The Guardian að í versta falli geti hraun flætt í átt að Grindavík.
Jarðskjálftavirkni er enn mikil þótt dregið hafi úr stærri skjálftum á Reykjanesskaganum. Jörð skalf þó þar í morgun þegar skjálfti af stærð 3,2 varð um 4,6 kílómetra norðvestur af Grindavík.
Í atburðum síðustu vikna telja vísindamenn að þrjú innskot hafi orðið á árinu. Fyrsta innskotið varð 21. janúar til 1. febrúar, sylla vestan við Þorbjörn á um 4 km dýpi. Frá 15. febrúar til 7. mars varð innskot vestast á Reykjanesskaganum, en líklega er þeirri þenslu lokið í bili. Frá 6. mars til dagsins í dag er önnur rishrina í gangi vestan við Þorbjörn. Líkönin sýna syllu á um 3,5 km dýpi og um helmingi minni rishraða en í fyrri hrinunni.
Reykjanesskagi er þekktur fyrir jarðskjálftavirkni. Á síðustu öld mældist veruleg virkni víða á Reykjanesskaga á árunum 1927-1955 og 1967-1977. Snemma á þessum virknitímabilum urðu jarðskjálftar við Brennisteinsfjöll, þ.e. M 6,3 árið 1929 og svo M 6,0 árið 1968, sem eru stærstu skjálftar sem mælst hafa í grennd við höfuðborgarsvæðið og geta valdið tjóni.
McGarvie bendir á að íbúar á svæðinu, og líklega afkomendur þeirra, megi búa sig undir það að vera á varðbergi og vera viðbúnir því að þurfa að rýma svæðið, rétt eins og almannavarnir hafa brýnt fyrir íbúum síðustu vikur og mánuði.