„Maður deyr einu sinni en lifir alla daga“

Valgerður tók að sér að vera stoð systur sinnar og …
Valgerður tók að sér að vera stoð systur sinnar og fór með henni í allar læknisheimsóknir. Hún skrifaði niður það sem sagt var, skipulagði meðferðir og sá til þess að Tóta hefði allt sem hún þurfti. Ljósmynd/Kraftur

Valgerður Anna Einarsdóttir var 27 ára þegar systir hennar, Tóta Van Helzing, greindist með illkynja heilaæxli, þá nýorðin þrítug.

Valgerður fékk símtal um miðja nótt frá systur sinni sem lá þá á spítala og sagði henni að hún hefði greinst með þrjú heilaæxli. Valgerður lýsir því í viðtali við Kraft á lifidernuna.is að Tóta hafi verið hennar uppáhalds manneskja í lífinu og að fréttirnar hafi verið yfirþyrmandi.

Stoð systur sinnar

„Þó svo þú óskir þér ekkert heitar en að geta tekið eitthvað af þessu á þig til að létta róðurinn þá er ekkert sem þú getur gert nema vera til staðar. Það þarf að sætta sig við að lífið verður aldrei það sama eftir svona hvort sem að manneskjan deyr eða ekki. Það birtir til og syrtir á víxl og það mun alltaf gera það,“ segir hún.

Valgerður, sem bjó hinum megin á hnettinum í Ástralíu, ákvað að pakka saman lífi sínu í Ástralíu og ferðast yfir hnöttinn heim til Íslands í miðjum Covid-faraldri. Hún var komin heim á annan í jólum en systir hennar fór í aðgerð 28. desember þar sem stærsta æxlið var fjarlægt. Það var þó aðeins upphafið að löngu og erfiðu ferli.

Valgerður tók að sér að vera stoð systur sinnar og fór með henni í allar læknisheimsóknir. Hún skrifaði niður það sem sagt var, skipulagði meðferðir og sá til þess að Tóta hefði allt sem hún þurfti. Valgerður segir að aðstæður sem þessar séu algjörlega ómögulegar þegar þær koma upp. Fólk hafi engra kosta völ, heldur neyðist til að horfast í augu við krabbameinið á sama tíma og það reyni að vera hughreystandi en finnst það lítið geta sagt sem bæti aðstæður.

Segist hún hafa upplifað sig sem trúð sem reyndi að dreifa athygli systur sinnar og allra frá þessum fáránlega sjúkdómi.

Tóta var upp­á­halds mann­eskja Valgerðar í líf­inu.
Tóta var upp­á­halds mann­eskja Valgerðar í líf­inu. Ljósmynd/Aðsend

Tóta lést í fangi Valgerðar

Tóta lést í fangi Valgerðar systur sinnar 3. desember 2021, þá nýorðin 31 árs.

„Við fengum aldrei tækifæri að ná einhverri yfirhönd í þessu verkefni,“ segir Vala. „Kraftur var stoð og stytta systur minnar, þá aðallega í formi jafningjastuðnings og mér þótti mjög vænt um það.“

Segir hún Kraft einnig hafa stutt sig í gegnum Tótu því Valgerður hafi ekki getað gefið systur sinni þennan jafningjastuðning. „Ég hafði aldrei fengið krabbamein. Mig langaði svo að geta tekið eitthvað á mig og getað skilið aðstæður en maður er algjörlega hjálparvana í þessum aðstæðum.“

Lífið er stutt og getur verið ósanngjarnt

Valgerður minnir á að lífið sé stutt og geti því miður verið ógeðslega ósanngjarnt. Maður viti aldrei hvenær maður missi heilsuna eða að eitthvað komi uppá. Það þýði ekkert að bíða eftir betri tíma.

Tóta Van Helzing var listakona og eftir að hún féll frá ákváðu Valgerður og Kraftur að hanna nýju húfurnar, sem seldar eru til styrktar Krafti, til heiðurs Tótu og í hennar anda.

„Það er alltaf gott að minna sig á að maður deyr einu sinni en lifir alla daga þangað til, lífið er núna.“

mbl.is
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert