Ragnhildur Þóra Hafsteinsdóttir var 36 ára þegar hún greindist með bráðahvítblæði í mergfrumum, þá gengin 30 vikur á leið með son sinn.
Hún var gift, tveggja barna móðir í mastersnámi og ólétt af því þriðja þegar hún greindist.
Meðgangan gekk vel en hún var undrandi á hversu þreytt hún væri á þessari meðgöngu samanborið við fyrri tvær.
Ragnhildur var greind á fimmtudegi og var líf hennar og ófædda drengsins í húfi.
Lyfjameðferð hófst strax tveimur dögum eftir greiningu og var fjölskyldan og aðrir aðstandendur í miklu áfalli.
Að auki kom í ljós hjartabilun sem gerði það að verkum að það yrði ekki öruggt fyrir hana að fara inn í fæðingu.
Ragnhildur segir í viðtali við Kraft á lifidernuna.is að einhver ólýsanlegur kraftur hafi komið yfir hana þegar hún greindist. Frá fyrstu stundu hafi hún upplifað sig í öruggum höndum. Hún hafi ákveðið að takast á við verkefnið af æðruleysi, að treysta ferlinu og á sama tíma fann hún fyrir baráttuviljanum.
„Skugginn birtist fyrst sem hræðslan við að deyja frá strákunum mínum en skuggi sem liggur þungt á mér í dag er óttinn við að endurgreinast.“
Fyrir algjört kraftaverk, fæddist sonur Ragnhildar heilbrigður á gjörgæsludeild á 33. viku meðgöngu. Hann hóf lífið á vökudeild og á niðurtröppun á morfíni en hann braggaðist vel og er lítið kraftaverk.
„Það er ekkert grín að ná sér aftur eftir meðgöngu og hvað þá í krabbameinsmeðferð á sama tíma,“ segir Ragnhildur sem fór í fjögurra skipta lyfjameðferð sem tók tæpa fimm mánuði eftir fæðingu.
Í dag er hún þakklát fyrir lífið, þó það verði aldrei eins og áður og segir veikindin hafa kennt sér að taka ekkert sem sjálfsögðu og vera þakklát fyrir hvern dag.
„Kraftur er dásamlegt samfélag sem minnir mann á að lífið heldur áfram eftir svona áföll. Að heyra allar jákvæðu reynslusögurnar og sjá að hægt er að lifa lífinu aftur eftir meðferð og að það birti til á endanum er ómetanlegt.“