Viðburðaríkt rafíþróttaár er að renna sitt skeið og í þessum fyrsta hluta fréttaannáls Rafíþróttasambands Íslands 2024 koma meðal annars við sögu ungur atvinnumaður frá Akureyri, kvennalandsliðið í Counter Strike, milljarðatuga ávinningur af stórmmótum og metfjöldi keppenda í einu kvennadeild RÍSÍ.
Míludeildin í Valorant kvenna hófst í byrjun september og athygli vakti að keppnisliðum hafði fjölgað um helming milli ára. Úr fjórum í átta.
„Þetta er stærsta Valorant-mót sem við höfum haldið hingað til og náttúrlega eina kvenna- og kynseginmótið,“ sagði Daníel Máni Óskarsson, mótastjóri við upphaf mótsins. Þá nam verðlaunaféð einni og hálfri milljón en hingað til hefur engin rafíþróttadeild, önnur en Counter Strike, verið með yfir milljón í verðlaunafé.
„Þetta er algert met. Við erum svo vön því að sjá þrjú til fjögur lið keppa og vorum kannski að búast við svona fimm liðum en svo eru þau bara átta sem er alveg klikkað,“ sagði Mist Reykdal Magnúsdóttir sem lýsti viðureignum mótsins í beinni útsendingu og streymi ásamt Daníel.
Íslandsmótið í netskák bættist í haust við keppnisgreinar Rafíþróttasambands Íslands. Mótið sem kennt er við Símann hófst í lok ágúst og þar mættust nánast allir sterkustu skákmenn landsins á móti sem átti eftir að reynast æsispennandi.
„Í raun og veru er þetta í fyrsta sinn sem skákin er þarna inni,“ sagði Birkir Karl Sigurðsson, sem stýrði mótinu í upphafi, og bætti við að hann sæi miklar möguleika í samstarfinu við RÍSÍ.
„Ég er nú kannski ekki sá elsti í þessu, eða mjög gamall, en ég held að þetta sé líklega bara sterkasta mót sem haldið hefur verið síðan ég byrjaði að fylgjast með skákinni,“ Birkir Karl Sigurðsson, sem stýrði mótinu í upphafi.
„Allaveganna man ég ekki eftir jafn öflugu og sterku skákmóti. Að ég tali nú ekki um að hafa þetta líka í beinni útsendingu. Þannig að eftirvæntingin er mikil og við finnum það klárlega.“
Kvennalandslið Íslands í Counter Strike fór til Svíþjóðar í október og tók þátt í Norðurlandamótinu Nordic Championship þar sem þær mættu sterkum liðum Danmerkur, Finnlands og Svíþjóðar.
„Ég held við séum mjög tilbúnar núna,“ sagði fyrirliðinn Árveig Lilja Bjarnadóttir við upphaf mótsins en auk hennar var liðið skipað þeim Guðríði Hörpu Elmarsdóttur, Jasmin Joan Rosento, Sunnu Karítas Rúnarsdóttur og Rósu Björku Einarsdóttur.
„Ég er búin að fara í gegnum þetta áður og við erum tvær í liðinu sem höfum hitt þessar stelpur áður. Á þessu sama móti á síðasta ári,“ segir Árveig en hún og Jasmin kepptu báðar með íslenska liðinu í fyrra. „En þetta er annars allt nýtt fyrir hinum þremur í liðinu.“
Vaskleg framganga og góð tilþrif íslenska liðsins dugðu ekki gegn öflugum og miklum mun leikreyndari andstæðingunum. Þær skemmtu sér þó engu að síður vel á mótinu og sneru heim dýrmætri reynslu ríkari.
Finnska mulningsvélin var óstöðvandi, sigraði allar viðureignir sínar og varði Norðurlandameistaratitillinn eins sannfærandi og mögulegt er. Danska liðið hafnaði, eins og í fyrra, í öðru sæti. Sænska liðið var í þriðja sæti og það íslenska rak lestina í því fjórða.
Vilhjálmur Árnason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, vakti í október athygli á þeim stórkostlega efnahagslegan ávinningi sem stór alþjóðleg rafíþróttamót hafa og geta áfram skilað þjóðarbúinu.
Morgunblaðið tók málið upp í framhaldinu og hafði eftir þingmanninum að meiri kraft þurfi að setja í uppbyggingu rafíþrótta á Íslandi.
„Á covid-tímanum voru haldin hér alþjóðleg rafíþróttamót. Þá komu fleiri þúsund gestir til landsins og fleiri hundruð þúsund ef ekki milljónir horfðu á í sjónvarpinu eða í netútsendingum. Þessi mót voru yfir 18 milljarða innspýting í íslenskt efnahagslíf og þá er ég einungis að tala um þessi mót sem voru haldin hér í covid,“ sagði Vilhjálmur við Morgunblaðið.
Morgunblaðið fjallaði í nóvember um stórt stökk Akureyringsins unga Brimis Birgissonar sem er kominn á tveggja ára samning hjá þýska rafíþróttaliðinu Mousesports.
„Þetta er risastökkpallur inn í rafíþróttaheiminn,“ hafði Morgunblaðið eftir Brimi, sem er á sextánda ári, þegar hann var nýkominn af æfingu hjá ungmennaliði MOUZ í Hamborg. Þá bætti Brimir við að hann ætlaði sér ekki að eins að verða bestur á Íslandi heldur í Evrópu.
„Þetta er bara almennt rosa stórt stökk og að vera kominn þetta ungur á þennan stað segir enn meira um hversu gífurlegt afrek þetta er,“ sagði Ólafur Hrafn Steinarsson, stofnandi Rafíþróttasambands Íslands, um samninginn.
„Þetta er alveg virkilega flott lið og alveg rótgróið Counter Strike-lið sem hefur átt mjög góðu gengi að fagna,“ segir Ólafur Hrafn um MOUZ. „Og það er ekki eins og þetta sé lið sem lifi á einhverri fornri frægð eða gömlum afrekum og hefur, ef mér skjátlast ekki, verið á mikilli siglingu undanfarið.“
Ólafur Hrafn, sem stofnaði Rafíþróttasambandið fyrir sex árum og sneri sér síðan að menntun þjálfara hjá fyrirtæki sínu Esports Coaching Academy, var sjálfur áberandi í rafíþróttafréttum ársins.
Í september tók Esports Insider hann inn í Esports Hall of Fame, Frægðarhöll rafíþróttanna, við hátíðlega athöfn í Lissabon í Portúgal.
Ólafur Hrafn sagðist í raun hafa fengið viðurkenninguna fyrir sinn þátt í því að kynna næstu kynslóð fyrir rafíþróttum og efla hana til frekari dáða.
„Í raun má segja að ég hafi fengið þetta fyrir allt sem búið er að gera fyrir rafíþróttastarfið á Íslandi og síðan það sem við erum búin að vera hjá Esports Coaching Academy,“ sagði Ólafur jafnframt en hann stofnaði ECA eftir að hann hætti sem formaður RÍSÍ.
Ólafur Hrafn var aftur í rafíþróttafréttum núna í desember þegar greint var frá því að hann og ECA hefðu hlotið 50 milljón króna styrk frá Tækniþróunarsjóði til þess að þróa stafrænan aðstoðarþjálfara.
Þá sagðist Ólafur Hrafn þess fullviss að í krafti gervigreindarinnar geti íslenska rafíþróttahugmyndafræðin orðið alvöru útflutningsvara. „Ég stend bara ennþá mjög fastur í þeirri trú að við hérna á Íslandi, sérstaklega þegar kemur að grasrótinni, höfum tekið mjög góðar ákvarðanir og gert mjög góða hluti sem eiga sér enga hliðstæðu á heimsvísu.
Okkur er að takast að reka ansi stórt umhverfi sem þjónar og auðgar líf þúsunda, ef ekki tugþúsunda, einstaklinga með reglubundnum hætti. Þetta er eitthvað sem ég bara bíð eftir og hlakka til að sjá önnur lönd ná að gera líka,“ sagði Ólafur Hrafn fyrr í þessum mánuði.