Stórir vogunarsjóðir valda víðar búsifjum en hér á landi ef marka má frétt kanadíska blaðsins National Post, sem birtist um helgina.
Í upphafi fréttarinnar segir frá lögfræðingnum Paul Rivett, sem réð sig til tryggingafélagsins Fairfax Financial í Toronto fyrir um fjórum árum. Síðla sumars 2004 fór Rivett að gruna að ekki væri allt með felldu þar sem mikill fjöldi greiningarskýrslna birtist um Fairfax, en taka ber fram að félagið er skráð í kauphöllina í New York. Mikið var af rangfærslum í skýrslunum en tryggingafélagið hafði átt í erfiðleikum um nokkurra ára skeið, m.a. þar sem það hafði gert tvær stórar og dýrar yfirtökur sunnan landamæranna. Mikið flökt var á gengi bréfa félagsins en eins og oft á við um tryggingafélög er velgengni þess að stórum hluta háð því orðspori sem af félaginu fer.
Rivett tók að kanna málið og komst m.a. að því að í engu félagi sem skráð er í New York hafði verið tekið jafnmikið af skortstöðum og Fairfax og um leið veðjað á fall hlutabréfa félagsins. Hann gerði sér þá, að eigin sögn, grein fyrir því að vegið væri að félaginu og reyndi að gera yfirboðurum sínum grein fyrir því. Í fyrstu talaði hann fyrir daufum eyrum en að lokum fékk hann sínu framgengt og í júlí 2006 stefndi Fairfax nokkrum stærstu og áhrifamestu vogunarsjóðunum á Wall Street.
Málaferlin standa enn yfir og enn sér ekki fyrir endann á þeim en eins og NP bendir á hefur margt breyst. Nú um stundir eru kjöraðstæður fyrir ósvífnar Gróur á Leiti til þess að koma af stað orðrómi til þess að hagnast á því og hafa eftirlitsaðilar „frá Íslandi til Singapúr nýlega kvartað undan vogunarsjóðum.“