Viðskipti | mbl | 6.5.2009 | 11:37 | Uppfært 11:52

Málefnalegar og sanngjarnar varnir

Magnús Þorsteinsson.

Magnús Þorsteinsson segir í yfirlýsingu, að hann hafi ekki vitað um gjaldþrotaskiptabeiðni á hendur sér þegar hann flutti lögheimili sitt til Rússlands. Segist Magnús harma að þetta hafi verið túlkað sem flóttatilraun af sinni hálfu. „Ég hef haldið uppi málefnalegum og sanngjörnum vörnum í máli mínu og hvorki fyrr né nú áformað að hlaupa frá mínum skyldum,” segir Magnús.

Í yfirlýsingunni segir einnig, að Straumur-Burðarás hafi sýnt óvenjulegt harðfylgi við að innheimta kröfu á hendur Magnúsi og sé að hans tilhæfulaust og ómaklegt.

Yfirlýsingin frá Magnúsi Þorsteinssyni og Benedikt Ólafssyni, lögmanni hans, er eftirfarandi:

Krafa Straums Burðaráss fjárfestingarbanka hf. um gjaldþrotaskipti á búi Magnúsar Þorsteinssonar er byggð á árangurslausri kyrrsetningargerð sem fram fór hjá sýslumanninum á Akureyri að kröfu Straums vegna meintrar skuldar Magnúsar við bankann upp á tæpar 1.200 milljónir króna. Magnús hefir mótmælt því að krafa Straums á hendur honum sé gild.

Mál er rekið fyrir dómstólum um gildi þessarar meintu skuldar Magnúsar sem er til komin vegna ábyrgðaryfirlýsingar sem Magnús gaf til tryggingar á láni sem Straumur hafði lánað til fyrirtækis í eigu aðila óskildum Magnúsi, nokkrum árum áður en ábyrgðaryfirlýsing Magnúsar var veitt. Það er ekki rétt sem komið hefur fram hjá sumum fjölmiðlum að Magnús hafi sjálfur stofnað til lánsins.

Samkvæmt ákvæðum laga um kyrrsetningu er það ekki skilyrði kyrrsetningar að gerðarbeiðandi, í þessu tilviki Straumur, leiði sönnur að réttmæti kröfu sinnar, en þó skal sýslumaður synja um kyrrsetningu ef ætla verður af fyrirliggjandi gögnum að gerðarbeiðandi eigi ekki þau réttindi sem hann ætlar að tryggja. Af þessum ástæðum fer kyrrsetning yfirleitt fram ef hennar er krafist og hugsanlegt er að krafa gerðarbeiðanda sé fyrir hendi. Enginn málflutningur fer fram hjá sýslumanni eða nánari rannsókn á réttmæti kröfunnar. Sýslumaðurinn á Akureyri ákvað að gerðin skyldi fara fram og Magnús gat ekki bent á eignir til tryggingar þessari gríðarlegu fjárhæð.

Samkvæmt ákvæðum gjaldþrotaskiptalaga getur lánardrottinn krafist þess að bú skuldara sé tekið til gjaldþrotaskipta ef kyrrsetning hefur farið fram í eignum hans án árangurs að einhverju leyti eða öllu.

Eins og komið hefur á daginn vill Straumur augljóslega ekki bíða eftir niðurstöðu héraðsdóms í máli þar sem fjallað er um réttmæti kröfunnar og málsástæður varnaraðila og neytir því þessa úrræðis. Þetta er óvenjulegt harðfylgi af hálfu kröfuhafa og að mati Magnúsar tilhæfulaust og ómaklegt.

Verið er að skoða niðurstöðu héraðsdóms og gjaldþrotaúrskurð og eru líkur því að úrskurðurinn verði kærður til Hæstaréttar. Kærufrestur er tvær vikur.

Um það atriði er snýr að flutningi lögheimilis til Rússlands vill Magnús koma eftirfarandi á framfæri:

„Ég hef lengi verið búsettur í útlöndum en af ákveðnum ástæðum hef ég ekki flutt lögheimili mitt þangað fyrr en nú. Þessi lögheimilisskipti koma þessu gjaldþrotamáli ekkert við. Ég vissi ekki um gjaldþrotaskiptabeiðni á hendur mér þegar ég flutti lögheimili mitt enda var fyrirkall héraðsdóms vegna beiðninnar ekki birt mér fyrr en nokkru eftir að ég hafði tilkynnt þjóðskrá um flutning á heimili mínu. Ég harma að þetta hafi verið túlkað sem flóttatilraun af minni hálfu. Ég hef haldið uppi málefnalegum og sanngjörnum vörnum í máli mínu og hvorki fyrr né nú áformað að hlaupa frá mínum skyldum."