Stærstur hluti brotanna, sem Sigurjón Árnason, er grunaður um að hafa framið, snýr að meintri markaðsmisnotkun á árunum 2003 til 2008, að sögn Sigurðar G. Guðjónssonar, lögmanns Sigurjóns. „Hluti af þessum brotum á að hafa verið framinn í gegnum kerfi aflandsfélaga sem stofnuð voru utan um kaupréttarkerfi starfsmanna Landsbankans. Það vill svo til að höfundur þessa kerfis heitir Gunnar Andersen og situr hann nú í Fjármálaeftirlitinu og kærir bankastjórann fyrrverandi fyrir þetta brot.“
Sigurður segir einnig að forsendur fyrir kröfu um gæsluvarðhald yfir Sigurjóni séu mjög hæpnar. „Sigurjón var kallaður til yfirheyrslu í júní 2009 vegna rannsóknar á þessum meintu brotum og er svo úrskurðaður í gæsluvarðhald núna svo hann geti ekki spillt sönnunargögnum.“ Sigurður segir að líta megi svo á að þarna sé verið að nota gæsluvarðhald sem refsingu áður en dómur er fallinn í málinu, því erfitt sé að fullyrða að verið sé að verja rannsóknarhagsmuni í málinu.
Sérstakur saksóknari vísaði til töluliðar a) í fyrstu málsgrein 95. greinar laga um meðferð sakamála þegar hann óskaði eftir gæsluvarðhaldsúrskurði, en þar segir að úrskurða megi mann í gæsluvarðhald ef: „að ætla megi að sakborningur muni torvelda rannsókn málsins, svo sem með því að afmá merki eftir brot, skjóta undan munum ellegar hafa áhrif á samseka eða vitni,“
Á vefsíðu Viðskiptablaðsins kemur fram að bæði Sigurjón og Ívar hafi kært úrskurð héraðsdóms, en lögmaður Ívars, Jóhannes Rúnar Jóhannsson, vildi ekki tjá sig við fréttamenn.