Peningastefnunefnd Seðlabanka Íslands hefur ákveðið að halda vöxtum bankans óbreyttum og verða veðlánavextir áfram 4,25%. Er þetta í samræmi við væntingar greiningardeilda flestra fjármálastofnana.
Peningastefnunefndin segir í yfirlýsingu, að nokkrir misvísandi þættir höfðu áhrif á ákvörðun nefndarinnar. Annars vegar hafi verðbólguhorfur versnað, a.m.k. til skamms tíma, verðbólguvæntingar aukist og raunvextir Seðlabankans lækkað umtalsvert. Þá hafi niðurstaða atkvæðagreiðslunnar um Icesave-samninginn einnig aukið hættu á veikari gengisþróun krónunnar.
Hins vegar hafi hagvaxtar- og atvinnuhorfur versnað samkvæmt grunnspá Seðlabankans sem birtist í Peningamálum í dag og hætta sé á að hagvöxtur verði enn minni vegna niðurstöðu Icesave-atkvæðagreiðslunnar.
Þá segir bankinn, að þrátt fyrir veikari efnahagsumsvif hafi verðbólguvæntingar aukist að undanförnu og verðbólguhorfur til næstu ára versnað. Verðbólga hafi aukist undanfarna tvo mánuði og mældist tólf mánaða verðbólga 2,3% í mars. Spáð sé að verðbólga nái hámarki í rúmlega 3% síðar á þessu ári og haldist svipuð þar til í byrjun næsta árs.
Bankinn segir að meiri verðbólga en áður var spáð skýrist einkum af lægra gengi krónunnar og nýlegum verðhækkunum hrá- og olíuvöru. Að því marki sem verðhækkanirnar verða tímabundnar sé ólíklegt að þær hafi viðvarandi áhrif á langtímaverðbólguvæntingar og launa- og verðmyndun. Haldist gengi krónunnar stöðugt og að gefnum þeim slaka sem er til staðar í þjóðarbúskapnum er því spáð að verðbólga lækki á ný í markmið á seinni hluta næsta árs. Hins vegar virðist launahækkanir, sem felist í fyrirliggjandi drögum að kjarasamningum, heldur meiri en samræmist verðbólgumarkmiðinu til lengri tíma litið.
Áætlun um losun gjaldeyrishafta hefur lítil áhrif á peningastefnuna til skamms tíma, vegna þess að fyrstu skrefin í tveggja áfanga áætluninni ættu að vera nokkurn veginn hlutlaus hvað varðar áhrif á gjaldeyrisforðann.
Þá segir peningastefnunefndin, að niðurstaða atkvæðagreiðslunnar um Icesave-samninginn hinn 9. apríl sl. hafi heldur aukið hættu á að krónan veikist, þar sem hún gæti haft áhrif á lánshæfismat ríkissjóðs og þar með lánskjör Íslands á erlendum fjármálamörkuðum. Það kunni að takmarka svigrúm peningastefnunefndarinnar á næstu misserum.
Niðurstaðan gæti einnig hægt á losun gjaldeyrishaftanna. Hins vegar dragi það úr neikvæðum áhrifum að ekki sé líklegt að efnahagsáætlunin með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum raskist.
Loks segir nefndin, að óvissa sé um í hvaða átt næstu vaxtabreytingar verði. Peningastefnunefndin sé reiðubúin til þess að breyta aðhaldi peningastefnunnar eins og nauðsynlegt sé með hliðsjón af því tímabundna markmiði hennar að stuðla að gengisstöðugleika og í því skyni að tryggja að verðbólga verði nálægt markmiði til lengri tíma litið.