Ef dvergunum í sögunni Hobbitinn eftir J.R.R.Tolkiens tekst að komast yfir gullið sem drekinn Smeyginn liggur á í Fjallinu eina er líklegt að til óðaverðbólgu kæmi með slaka á aðhaldsstigi peningastefnunnar og miklum umsvifum í hagkerfinu. Í besta falli myndi afrek þeirra aðeins leiða til hríðlækkandi gullverðs og lækkunar á verði eðalsteina. Þetta er meðal þess sem kemur fram í greiningu Arion banka í dag, en þar er hagkerfi Miðgarðs skoðað og áhrif gullsins í Fjallinu eina.
Bent er á að samkvæmt útreikningum tímaritsins Forbes sé Smeyginn næst ríkasta skáldsagnarpersóna veraldar og eru auðæfi hans metin á 6.300 milljarða, eða sem nemur um fjórfaldri landsframleiðslu Íslands. Aðeins Jóakim Aðalönd nær hærra í auðsöfnun.
Segir greiningardeildin að ef gert sé ráð fyrir því að gull sé greiðslumiðill í Miðgarði megi gera ráð fyrir að framboð gulls aukist til muna með því að drepa drekann og dreifa gullinu. Þannig væri slakað aftur á aðhaldsstigi peningastefnunnar, með þeim áhrifum að umsvif í hagkerfinu ykjust í fyrstu en óðaverðbólga tæki síðan við. Áhrifin verða sérstaklega mikil í ljósi þess að íbúafjöldi Miðgarðs er venjulega ekki talinn vera meiri en nokkrir tugir milljóna í allra mesta lagi. Segir greiningardeildin að líta megi á Smeyginn sem eins konar íhaldssaman seðlabankastjóra sem hert hafi verulega á peningalegu aðhaldi og nefnir í því sambandi líkingu við Paul Volcker, sem var seðlabankastjóri í Bandaríkjunum á áttunda áratugnum.
Við þessar aðstæður telur greiningardeildin líklegt að gullið myndi auka kaupmátt þeirra sem fyrst fá gullið í hendurnar á kostnað þeirra sem fá það síðar. Þannig gætu dvergarnir, vatnafólkið og fleiri hugsanlega vel við unað á meðan íbúar fjær fjallinu eina, meðal annars hobbitar og íbúar Gondor, myndu horfa upp á peningalegar eignir sínar fuðra upp á verðbólgubáli Smeyginsgullsins. Ráðleggur greiningardeildin þeim að fjárfesta í hobbitaholum og öðrum fasteignum, verðtryggðum álfabréfum eða öðrum eignaflokkum sem halda verðgildi sínu vel.
Nokkrir fyrirvarar eru þó við þessa spá og er það aðallega vegna þess að lítið er vitað um greiðslumiðlun í Miðgarði. T.d. virðist silfur vera aðalgjaldmiðillinn og lítið er rætt um gull í öðru samhengi en sem hrávara í skrautgripagerð. Þannig ætti mikil framboðsaukning gulls vegna frægðarfarar dverganna að hafa þau áhrif að verð gulls mælt í silfri hríðlækkaði, án þess að almennt verðlag raskaðist sérstakleg. Þá mætti búast við svipuðum áhrifum á verð eðalsteina.
Í seinna dæminu ráðleggur greiningardeildin að fjárfestar í Miðgarði minnki vægi gulls og eðalsteina í eignasöfnum sínum og að selja eignarhluti í gull- og demantanámum.