Icesave-málið lifir enn og EFTA-dómstóllinn á eftir að svara þremur spurningum Seðlabanka Hollands (DNB) og breska innistæðusjóðsins (FSCS) áður en málið fer aftur heim í hérað til úrlausnar.
Líkt og flestum er kunnugt kvað EFTA-dómstóllinn upp þann úrskurð í byrjun árs 2013, í svonefndu Icesave-máli, að íslenska ríkið bæri ekki ábyrgð á skuldbindingum Tryggingarsjóðs innistæðueigenda og fjárfesta (TIF).
Í kjölfar þess ákváðu DNB og FSCS að beina kröfum sínum að íslenska innistæðutryggingasjóðnum. Dómsmálið fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur snýst um þá kröfu. Gerð er krafa um greiðslu vaxta af hlutdeild TIF í greiddum innstæðutryggingum auk kostnaðar stefnenda af útgreiðslu til breskra og hollenskra innstæðueigenda vegna Icesave-reikninganna.
Guðrún Þorleifsdóttir, stjórnarformaður TIF, segir að málið verði líklega ekki tekið fyrir hjá EFTA-dómstólnum fyrr en að loknu sumarleyfi. Þá segir hún að TIF og þeirra lögmannsteymi séu á fullu í undirbúningi, en líkt og áður mun lögmaðurinn Tim Ward gæta hagsmuna Íslands.
Stefnufjárhæðin er há en líkt og fram kom í fréttatilkynningu TIF í fyrra nam höfuðstóllinn fyrir utan vexti og kostnað tæplega 556 milljörðum íslenskra króna. Þar af hljóðar krafa Breta upp á 452,1 milljarð króna og krafa Hollendinga er upp á 103,6 milljarða króna. Ýtrustu kröfur má hins vegar meta á um 1000 milljarða með vöxtum og kostnaði.
Guðrún segir að vaxtakrafan hafi ekki verið reiknuð aftur upp en ljóst er að hún hefur hækkað frá því að tilkynningin var gefin út.
Þá segir hún að með tilliti til stefnufjárhæðar taki sjóðurinn málinu alvarlega en telur Íslendinga hins vegar hafa ýmsar varnir í málinu; bæði hvað varðar íslensk lög og Evróputilskipanir.
Í stefnufjárhæðinni er innifalinn höfuðstóll Icesave-kröfunnar. Guðrún bendir á að hann muni nánast örugglega fást að fullu greiddur úr þrotabúi Landsbankans. Eftir standi því kröfur um vexti og kostnað kostnað sem hlaupa á hundruðum milljarða.