Blaðamannafélag Íslands fordæmir aðför lögregluyfirvalda að trúnaðarsambandi blaðamanna og heimildarmanna þeirra og lýsir furðu sinni á að slíkar aðgerðir skuli teljast gjaldgengar í upphafi 21. aldarinnar þrátt fyrir skýr ákvæði laga um vernd heimildarmanna og ákvæði stjórnarskrár og mannréttindasáttmála Evrópu um tjáningarfrelsi. Þetta kemur fram í ályktun stjórnar félagsins.
Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu, sem fer með rannsókn á lekamálinu svokallaða, krafðist þess að fréttastjóri mbl.is gæfi upp hvaðan skjal kom sem frétt miðilsins í málinu byggði á. Fréttastjórinn neitaði að svara. Lögreglustjórinn óskaði þá eftir því við héraðsdóm að fréttastjórinn yrði látinn svara spurningunum. Héraðsdómur hafnaði kröfu lögreglustjórans og komst Hæstiréttur að sömu niðurstöðu.
„Tilraunir lögregluyfirvalda til þess að draga blaðamenn fyrir dómara lýsa mikilli vanþekkingu á trúnaðarsambandi blaðamanna og heimildarmanna þeirra,“ segir í ályktun stjórnar Blaðamannafélagsins um málið. „Það trúnaðarsamband er einn af hornsteinum tjáningarfrelsisins og forsenda þess að fjölmiðlar geti sinnt aðhaldshlutverki sínu í lýðræðissamfélagi nútímans, enda augljóst að geti heimildarmaður ekki treyst fortakslausri þagmælsku blaðamanns um heimildir sínar yrðu það endalok nafnlausra heimilda og þess aðhalds sem slíkar upplýsingar veita, meðal annars stjórnvöldum á hverjum tíma. Blaðamannafélag Íslands treystir á að íslenskir dómstólar standi vörð um rétt blaðamanna til að halda heimildarmönnum sínum leyndum. Geri þeir það ekki er það eftir sem áður skylda blaðamanna að virða trúnað við heimildarmenn.“