Gísli Freyr Valdórsson, aðstoðarmaður innanríkisráðherra, segir að ákæra ríkissaksóknara á hendur honum fyrir meint brot í starfi valdi honum og hans nánustu sárum vonbrigðum. „Ítarleg rannsókn lögreglu, sem tók tæpt hálft ár, leiddi ekkert í ljós sem varpar sekt á mig í þessu máli,“ segir hann í yfirlýsingu.
Hanna Birna Kristjánsdóttir leysti Gísla Frey frá störfum í dag eftir að lögmaður hans var upplýstur um að ríkissaksóknari hyggist ákæra hann vegna lekamálsins. Gísli Freyr segir að sér virðist sem grundvallarafstaða ákæruvaldsins, um að gefa ekki út ákæru nema yfirgnæfandi líkur séu á sakfellingu, sé að engu höfð.
„Auk þess er vert að benda á að í greinagerð lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu, sem birt er á vef Hæstaréttar, kemur fram að leitað hafi verið allra leiða til að upplýsa málið en það teljist þó enn óupplýst.
„Samkvæmt rannsóknargögnum virðist grunur lögreglu byggja á framburði blaðamanns DV, sem sagði í skýrslutöku hjá lögreglu að honum hefði borist það til eyrna að aðstoðarmaður ráðherra hefði sent frá sér trúnaðargögn úr tölvupósti (vinnupósti) ráðuneytisins. Þetta er rangt enda hefur ekkert komið fram við rannsókn málsins sem styður þessa fullyrðingu blaðamannsins,“ segir Gísli Freyr.
Auk þess hafi rannsókn lögreglu staðfest fyrri athugun rekstrarfélags stjónarráðsins, um að hverfandi líkur væru á að upplýsingarnar hefðu verið sendar úr póstkerfi ráðuneytisins. Umrætt trúnaðargagn var vistað á opnu drifi ráðuneytisins, eins og rannsókn lögreglu leiddi í ljós.
„Rannsókn lögreglu var sem fyrr segir ítarleg. Lögreglan rannsakaði þannig farsímanotkun mína á 10 mánaða tímabili (og til þess tíma áður en ég hóf störf í ráðuneytinu), ég gaf lögreglunni aðgang að mínum persónulega tölvupósti auk þess að afhenda til rannsóknar tölvu mína og utanáliggjandi tölvudrif þar sem meðal annars er að finna fjölskylduljósmyndir, heimilisbókhald og fleiri persónuleg gögn,“ segir Gísli Freyr.
„Ekkert kom fram við rannsókn á fyrrnefndum gögnum annað en að ég hefði lesið það gagn sem ég fékk sent um málið upphaflega og að ég hafi átt samtöl við starfsmenn fjölmiðla þá daga sem rannsóknin náði til. Því er til að svara að aðstoðarmenn ráðherra eiga, eðli málsins samkvæmt, í nær daglegum samskiptum við hina ýmsu fjölmiðla af margvíslegu tilefni. Þess utan, eftir að hafa starfað sjálfur sem blaðamaður í rúm fimm ár, á ég marga vini og kunningja á flestum fjölmiðlum landsins sem ég er í reglulegum samskiptum við, eins og á við í þessum tilvikum. Það gefur því auga leið að það eitt, að eiga í samskiptum við fjölmiðlamenn á tímabili sem nær yfir tvo daga, felur ekki í sér refsivert athæfi og getur ekki talist annað en eðlilegt í því starfi sem ég gegni. Þess utan skrifuðu þeir fréttamenn, sem ég var í samskiptum við umrædda daga, ekki fréttir um þetta tiltekna mál.“
Gísli Freyr hefur frá upphafi lýst yfir sakleysi sínu í málinu. Hann segist hafa gert það bæði við lögreglu og í samtölum við sinn yfirmann, Hönnu Birna. Hún hafi leitað allra leiða sem henni séu færar til að upplýsa málið.
„Því er við þetta að bæta að ég hef ávallt borið mikla virðingu fyrir störfum lögreglunnar í landinu og geri enn, þó ég telji að við rannsókn þessa tiltekna máls hafi lögreglan gengið fram af töluverðri hörku. Meðal annars var sagt við mig við yfirheyrslu að þetta mál „væri á oddinum“ hjá lögreglu. Án þess að gera lítið úr þessu máli og nauðsyn þess að leiða það til lykta, þá sitja þau orð enn í mér í ljósi alvarleika þeirra afbrota sem við lesum um í fjölmiðlum. Ég hef verið samvinnuþýður við rannsókn málsins og veitt allar þær upplýsingar sem ég hef verið beðinn um.“
Gísli Freyr segist þess fullviss að hann verði sýknaður af þessum sökum, en vonast jafnframt til þess að lausn hans frá störfum „gefi ráðherra og því góða fólki sem í innanríkisráðuneytinu starfar frið til að vinna áfram að þeim mikilvægu verkefnum sem þar eru unnin.“