Žaš er frįbęr tilfinning aš finna įst ķ lķfinu, aš elska og vera elskašur.
Valentķnusardagurinn er t.d. skemmtilegur sišur sem viš höfum tekiš upp eftir bandarķkjamönnum. Žaš eru samt skiptar skošanir į žessu, mörgum finnst žetta algjör óžarfi og tóm vitleysa aš apa žetta upp. Žaš jįkvęša er aš žessi dagur setur įstina ķ fókus. Fęr okkur til aš staldra viš og hugsa um įstina og žį sem viš elskum. En įstarörin finnur ekki leišina aš hjarta allra. Sumir vilja ekki įst, ašrir vilja ekki hleypa henni aš sér og svo eruš enn ašrir sem elska ekki sjįlfan sig nógu mikiš, žannig aš žeir hugleiši yfirleitt aš elska einhvern annan. En žaš žarf ekki Valentķnusardaginn til, viš getum vališ hvaša dag sem er til aš ķhuga įstina.
Įst er ein af grunnžörfum mannsins. Žaš er ešlilegt og ķ lagi aš vilja hafa įst sem hluta af lķfinu. En žaš er lķka ešlileg tilfinning aš upplifa andstęšu žess aš vera elskašur, sem er einmannaleiki, kvķši og žunglyndi. Vęri ekki upplagt aš setja fókusinn į žig ķ įr. Elskašu žig og geršu eitthvaš fyrir sjįlfan žig. Til aš finna įstina, žį žarftu aš byrja į aš elska sjįlfan žig. Svo brostu, skošašu sjįlfan žig gaumgęfilega innan frį og uppgötvašu allt sem žś elskar. Žegar žś byrjar aš elska sjįlfan žig, žį mun įstin koma inn ķ lķf žitt. Ef žś ert tilbśinn aš hefja feršina til aš finna įstina sem žś žarft, žį eru hér 10 samtöl sem žś getur įtt meš sjįlfum žér. Ég er nokkur öruggur meš aš žessi 10 samtöl" um įstina, munu fęra žér innri friš og senda žig af staš ķ nżjar įttir til aš finna įstina sem žś žarft og įtt skiliš.
1. Elska ég og virši ég sjįlfan mig? Žś getur ekki elskaš neinn, nema žś elskir og viršir sjįlfan žig. Staldrašu viš og spyršu sjįlfan žig hvaš elska ég viš sjįlfan mig og hvaš er žaš sem ég virši viš sjįlfan mig?" og hvaš er žaš sem ég elska og virši viš hinn ašilann?" (hinn ašilinn gęti t.d. verši maki).
2. Hef ég elskandi hugsanir? Įstin byrjar ķ huganum. Viš veršum žaš sem viš hugsum um. Elskandi hugsanir leiša okkur ķ elskandi upplifanir og įstrķkt samband.
3. Getur žś gefiš af žér? Ef žś vilt meštaka įst, žį veršur žś aš geta gefiš įst. Aš elska er aš gefa sig af frjįlsum vilja og įn skilyrša. Hamingjusöm, langlķf og įstrķk sambönd snśast alltaf um hvaš žś gefur af žér ekki hvaš žś vilt fį.
4. Erum viš vinir? Til aš finna sanna įst, žį žarft žś fyrst aš finna sannan vin. Žś veršur aš elska einhver eins og hann er. Mundu aš vinskapurinn er jaršvegurinn žar sem frę įstarinnar vex. Byggšu upp sanna vinįttu og sambandiš mun endast śt lķfiš.
5. Get ég rétt śt hendi og snert? Snerting er ein öflugasta tjįning įstarinnar. Žaš brżtur nišur hindranir og treystir böndin og jįkvęši samskipti. Snerting opnar hjartaš žitt til aš gefa og meštaka įst.
6. Get ég sleppt? Jafnvel ķ įstrķkum samböndum, žį žurfa ašilarnir sitt eigiš svęši, sinn eigin tķma. Įst žżšir aš fyrirgefa, lįta af ótta, fordómum, stolti og fyrri sįrindum.
7. Get ég įtt opin samskipti? Aš elska einhvern, er aš geta įtt opin og hreinskilin samskipti viš hann. Segšu žeim sem žś elskar aš žś elskir hann og kunnir aš meta hann. Vertu aldrei hręddur viš aš segja Ég elska žig". Žaš eru ólżsanlegir kraftar og töfrar innifaldir ķ žessum žremur oršum, žegar žau eru sögš ķ einlęgni og frį hjartanu.
8. Get ég skuldbundiš mig? Ef žś vilt įst, žį veršur žś aš vera tilbśinn aš skuldbinda žig viš hana og sś skuldbinding veršur aš endurspeglast ķ hugsunum žķnum og ašgeršum. Skuldbinding žżšir aš uppgjöf er ekki valkostur. Ķ įstrķkum og laglķfum samböndum žį er skuldbinding gagnkvęm.
9. Er įstrķša til stašar? Įstrķša tendrar įstina og heldur henni į lķfi. Varanlega įstrķša kemur ekki einvöršungu frį įhuga į ytra śtliti; hśn kemur af djśpri skuldbindingu, įkafa, įhuga, eftirvęntingu, óvęntum jįkvęšum uppįkomum og samskiptum. Bjóddu įstinni inn ķ lķf žitt, meš žvķ aš lifa hvern dag meš įstrķšu.
10. Get ég treyst? Traust er grundvallaratriši ķ öllum įstrķkum samböndum. Įn trausts žį veršum viš tortryggin, kvķšin og hrędd og hinn ašilinn upplifir sig fastan og aš kafna tilfinningalega. Žś getur ekki elskaš neinn algjörlega nema aš treysta honum algjörlega.
Įst er alltaf gefin įn skilyrša, af fullkomnum vilja og įn vęntinga. Viš elskum ekki til aš verša elskuš, viš elskum til žess aš elska." Leo Buscaglia.
Njóttu velgengni og įstar ķ žķnu lķfi.