Ég er oft spurð hvernig ég nenni að eyða púðri í að þjálfa byrjendur. Staðreyndin er einfaldlega sú að ég fæ ef eitthvað er meira út úr því að sjá hversu miklar og jákvæðar breytingar verða á lífi þessa fólk heldur en að sjá afreksfólkið okkar hlaupa 10 sek hraðar í keppni. Fólk er dauðhrætt við hugtök eins og ,,þríþraut“ og heldur að þetta sé bara fyrir íþróttaspírur og ofurmenni en með því að skapa rétta umhverfið og leiða fólk skref fyrir skref komast flestir að því að svo er ekki. Það er tvennt ólíkt  að vera keppnismanneskja eins og ég eða gera þetta sér til gamans og hreystis. Það besta við greinina er að þetta eru greinar sem við stundum öll frá 6 ára aldri og það geta allir ýmist synt, hjólað eða hlaupið. Eini munurinn er að við sameinum þetta þrennt í einni keppni. Mest heillandi við íþróttina finnst mér umfram allt fólkið sem maður kynnist við æfingar. Það skapast ótrúlegur hópandi og vinátta sem nær langt út fyrir leikfimisveggina og eftir því sem fólk verður meira „fit“ þá fer þetta að snúast um sameiginlegar keppnisferðir, hjólaferðir ofl. í þeim dúr.

Núna á dögunum fór fram innitvíþraut í laugum. Venjulega er tvíþraut hlaup-hjól-hlaup en að þessu sinni var keppt í sundi og hlaupi. Þetta er alveg frábært framtak og einstaklega byrjendavæn keppni þar sem þátttakendur eru innanhúss og þurfa ekki að eiga neinar græjur til að taka þátt.