Það var mikið fjölmenni og  stemning á  mótinu núna á mánudaginn (verslunarmannahelgi hér). Ég vaknaði kl 5 til að vera mætt í skráninguna kl 6. Einu sinni var það þannig að ég svaf alltaf illa fyrir mót vegna kvíða en nú er þetta orðið þannig að ég sef varla af tilhlökkun. Minn dyggasti stuðningsmaður, 9 ára sonur minn heimtaði að fá að koma með og spretti úr spori þegar ég vakti hann.  Þetta er skemmtilegt og svolítið öðruvísi mót, haldið 4 sinnum á ári síðan 2002 og selst alltaf uppí öll mótin um leið og þeir opna fyrir skráningu hverju sinni. Ég setti brautarmet á þessum velli í fyrra 1:02:57 sem var mikill heiður og var markmið dagsins að reyna að slá það aftur og fá stöðumat á framförum síðan í fyrra.

Hoppaði á hjólið og og fann mig strax dúndurvel.  Það er talsverð traffík þarna og nóg af hraðahindunum en annars frekar bein braut með litlum halla. Náði stelpunum sem voru ræstar á undan mér eftir 3-4 km  og svo nokkrum helmössuðum gaurum með aerohjálma...ekki leiðinlegt.  Þegar ég var komin hálfa leið sá ég að ég var með betri millitíma en í fyrra

þannig þegar ég í makindum mínum var að lulla mér til baka og þá heyri ég þessi ógurlegu öskur "come back". Úps þvílíkt klúður, ég gleymdi að stíga af hjólinu. Ég fattaði þetta um leið en mistökin kostuðu mig 53 sek aukalega sem þýddi að ég var  búin að missa niður ábatann af þessu annars frábæra hjólasplitti og bætinguna frá því í fyrra. Spurning um að slaka á æfingunum og fara að lesa betur reglurnar!! Tímavörðurinn jós yfir mig skömmum. Svona týpískur karl sem þarf að sýna hvað hann hefur mikið vald. Ég var ekkert að malda í móin enda eru reglur reglur og ég borgaði mína sekt þar sem tíminn var ekki stoppaður fyrr en ég var komin til baka og stigin af hjólinu. En hann bara hélt áfram að skammast. Mér var algjörlega misboðið við þessa dónalegu framkomu en hugsaði  ,,þetta er mitt race og ég ætla ekki að láta einhvern öskrandi karl setja mig útaf laginu".  Á þessum punkti hafði ég ekki hugmynd um hvað tímanum hafði liðið varðandi það að koma mér til baka á þessum 7 mínútum. Lúxus að fá svona pásu og um að gera að nota hana hið ýtrasta en ég gat ekki tekið sjensinn að fara fram yfir tímann og hjólaði hratt til baka til að fara ekki yfir þessar 7 mínútur.  Það var yndislegt að sjá Tryggva son minn bíðandi eftir mér við skiptisvæðið. Hann var eitt stórt bros og ég gat ekki annað en  gefið  mér tíma til að knúsa hann snöggt. Mér reiknaðist til að ég ætti sennilega sjéns að bæta tímann minn ef ég næði góðu hlaupi. Fann mig fljótt vel á hlaupinu enda búin að fá nokkurra mínútna pásu sem munar miklu. Ég elska sprettþraut , bara 5 km hlaup þannig  einmitt þegar maður þarf að fara að pína sig þá er hlaupið búið.  Ég pikkaði upp nokkra karla í viðbót og náði tímanum 20